Υπάρχουν γυναίκες που παντρεύονται απόέρωτα, αλλά υπάρχει και μια μικρή–ευτυχώς–κατηγορία που παντρεύεται βάσει σχεδίου...
ΟΠάνος Κοκκίνης καταγράφει τη στρατηγική,πάνω στην οποία στήνονται λαμπερά σπίτιακαι glossy καριέρες, βήμα προς βήμα.
Διακριτικά 40άρα, διακριτικά σέξι, διακριτικάκαλοντυμένη και διακριτικά κοσμική. Το μοναδικόντεφό; Ότι παντρεύτηκε από έρωτα, εκεί γύρω στα20 της. Και, κυρίως, ότι παρέμεινε πιστή στονάντρα της –και πατέρα του παιδιού της– μέχριτώρα. Τουλάχιστον αυτό γύρισε και της σχολίασε ηάσπονδη γνωστή/φίλη της όταν συνειδητοποίησε,με τρανή έκπληξη, ότι κουβαλάει μόνο ένα γάμοστο παλμαρέ της. Βλέπεις αυτό που δεν ήξερε ηαισθηματίας σύζυγος –παρόλο που είναι τηςπιάτσας– και της έκανε εντύπωση (σ.σ. όπως καισε μένα, όταν μου το μετέφερε αργότερα) είναι ότιαν είσαι κορίτσι με όνειρα ρετιρέ δεν παντρεύεσαιεπ’ ουδενί έτσι στα κουτουρού. Όποτε και όπωςγουστάρεις. Υπάρχει συγκεκριμένη στρατηγική. Αυτή που σε οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα ψηλά στις κοινωνικέςεπάλξεις, στην A-list του Ekali club ή έστω στα εξώφυλλα των κοσμικών περιοδικών να πηγαίνεις στην παιδική χαρά μαζίμε τα παιδιά και τη Φιλιππινέζα σου. Συγκεκριμένα:
1ον) Παντρέψου για πρώτη φορά στα 20 (και κάτι) σου. Δεν έχει σημασία αν είναι από έρωτα (τυφλό ή στοχευμένο) ή από στρατηγική (ενστικτώδη ή οργανωμένη). Ούτε τι επαγγέλλεται ο μέλλων γαμπρός (σ.σ. αν και καλό είναι να μην είναικάτι “τραχύ”, π.χ. μηχανικός αυτοκινήτων, γιατί –παρόλο που κανείς δεν θα τον θυμάται αργότερα– σου “μουτζουρώνει” χωρίς λόγο το βιογραφικό). Στόχος σου είναι να εγκαταλείψεις μια ώρα αρχύτερα την πατρική σου στέγη, ναδημιουργήσεις ένα στρατηγείο-εστία και να αρχίσεις να επεκτείνεις το κοινωνικό σου περίγυρο. Κάτι που, προφανώς, είναιευκολότερο να το κάνεις ως ζευγάρι, παρά ως μια “ελευθέρας βοσκής” συνοικιακή ωραία, την οποία κάθε γυναίκα που θα συναντούσε θα θεωρούσε –και πολύ σωστά– απειλή για τη σχέση ή το σπίτι της.Το βασικότερο κριτήριο που θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου, είναι αυτός που θα επιλέξεις να φλέγεται όσο δεν πάει (δηλαδή όσο και εσύ) στο να σε βοηθήσει να εξελιχθείς επαγγελματικά. Και να είναι επαρκώς τυφλωμένος/κολακευμένος που ήταν ο “πρώτος” σου επίσημος δεσμός, ώστε να μην μπει στον πειρασμό να αρχίσει μετέπειτα –όταν έχεις γίνει επώνυμη/ δακτυλοδεικτούμενη– να μιλάει για σένα. Επίσης, καλό είναι να προνοήσεις, ώστε να μην υπάρχειδιαθέσιμο άγθονο φωτογραφικό υλικό από το γάμο σου (σ.σ. αφού δεν είχες και το budget για να προσλάβεις γνωστό hairstylist/make up artist) ή τις καλοκαιρινές σας διακοπές στον Αγιόκαμπο, προφασιζόμενη μια αλλεργική απέχθεια στηνκάμερα (σ.σ. από την οποία φυσικά και θα πάψεις να πάσχεις αργότερα στην ζωή σου). Όσο για παιδιά, εννοείται πως δεν κάνεις μαζί του. Όσο και να το θέλει. Αυτό είναι το επόμενο στάδιο.
2ον Ντύσου για 2η φορά νυφούλα μόλις πατήσεις τα 30. Εδώ κρίνονται όλα. Η επιλογή σου πρέπει να καλύπτει ταυτόχρονα τιςεπαγγελματικές (σ.σ. αν δουλεύεις και δεν είσαιαπλώς κοσμική), κοινωνικές (“πόσο μεγάλο κύκλοέχει;”) και μητρικές (“τον θέλεις όντως για πατέρατων παιδιών σου;”) ανάγκες. Αυτός είναι ο άνθρωπος που περίμενες όλη σου την ζωή. Εκείνος που θα σε πάρει αγκαζέ από το κατώφλι της κοινωνικής μετριότητας και θα σε αναδείξει σεπρώτη κυρία στο Καβούρι (ή όπου αλλού στα “καλά” νότια ή “καλά” βόρεια προάστια θα είναι η βίλα που θα χτίσετε μαζί-και που, μετά το διαζύγιο, θα κρατήσεις εσύ). Οφείλει να είναι λίγομεγαλύτερος/έμπειρος, πολύ πιο καταξιωμένος (σ.σ. ιδανικά στον ίδιο επαγγελματικό χώρο που δραστηριοποιείσαι και εσύ, ώστε να έχετε να μιλάτε και για το μόνο πράγμα που σε νοιάζει) και πάσχοντας σφόδρα από το σύνδρομο τουΠυγμαλίωνα. Γιατί πως αλλιώς θα άντεχε έναςνορμάλ άνθρωπος, με φορτωμένο καθημερινό εργασιακό πρόγραμμα να κάτσει να σου μάθει όλα όσα πρέπει να ξέρεις,όπως για παράδειγμα ποιού Έλληνα σχεδιαστή τις δημιουργίες είναι chic να φοράς, μέχρι σε ποια φιλανθρωπική οργάνωση πρέπει να συμμετέχεις). Επίσης, χρειάζεται να είναι πολύ συναισθηματικός και καθόλου καχύποπτος, ώστε νακαταχωρίσει τον αποτυχημένο πρώτο γάμο σου ως ένδειξη ότι είσαι από τα κορίτσια που προτιμούν να κάνουν μόνιμες σχέσεις και όχι μια ψυχρή αριβίστρια.
Αν πληροί όλα αυτά τα κριτήρια, κάτι που στην εποχή μας δεν το λες και εύκολο, το λιγότερο που οφείλεις είναι να τουκάνεις όλα τα χατίρια. Να λειτουργείς κάτι σαν το τζίνι στο λυχνάρι, ικανοποιώντας όλα του τα καπρίτσια. Με βασικότερη, αυτή του να γίνει πατέρας. Που θα τον κάνεις. Θέλει δεν θέλει. Και όχι μόνο μία φορά, αλλά minimum δυο. Γιατί με ένα παιδί, κυρία μου, πώς θα πείσεις τον γείτονα/αναγνώστη ότι είστε μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια; Άσε που, καιφωτογραφικά, δεν κάθεται πολύ ωραία το μοναχοπαίδι, κάνει το σύνολο να μοιάζει μίζερο.
Ουσιαστικά το μπράτσο του είναι η σωσίβια λέμβος σου. Η σκάλα εξόδου σου από την πυρκαγιά της μικροαστικής μιζέριας. Και οφείλεις να την τιμάς, να την εκτιμάς και να διαλαλείς την αξία της σε όποιον είναι διατεθειμένος να σεακούσει. Τουλάχιστον στα 6-7 πρώτα χρόνια της σχέσης σας. Όταν τα πράγματα είναι ακόμη καλά και έχεις κάτι νακερδίσεις από εκείνον.
3ον Σαραντάρα έτοιμη για όλα (μέχρι και για 3ο γάμο)Αν πληροί όλα αυτά τα κριτήρια, κάτι που στην εποχή μας δεν το λες και εύκολο, το λιγότερο που οφείλεις είναι να τουκάνεις όλα τα χατίρια. Να λειτουργείς κάτι σαν το τζίνι στο λυχνάρι, ικανοποιώντας όλα του τα καπρίτσια. Με βασικότερη, αυτή του να γίνει πατέρας. Που θα τον κάνεις. Θέλει δεν θέλει. Και όχι μόνο μία φορά, αλλά minimum δυο. Γιατί με ένα παιδί, κυρία μου, πώς θα πείσεις τον γείτονα/αναγνώστη ότι είστε μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια; Άσε που, καιφωτογραφικά, δεν κάθεται πολύ ωραία το μοναχοπαίδι, κάνει το σύνολο να μοιάζει μίζερο.
Ουσιαστικά το μπράτσο του είναι η σωσίβια λέμβος σου. Η σκάλα εξόδου σου από την πυρκαγιά της μικροαστικής μιζέριας. Και οφείλεις να την τιμάς, να την εκτιμάς και να διαλαλείς την αξία της σε όποιον είναι διατεθειμένος να σεακούσει. Τουλάχιστον στα 6-7 πρώτα χρόνια της σχέσης σας. Όταν τα πράγματα είναι ακόμη καλά και έχεις κάτι νακερδίσεις από εκείνον.
Τα έχεις καταφέρει μια χαρά. Τα πράγματα στη δουλειά σου πηγαίνουν ok. Τα παιδιά σου είναι αρκετά μεγάλα για νακαταλάβουν ότι η μαμά έχει και άλλες ανάγκες. Και εσύ, επιτέλους, είσαι έτοιμη να ερωτευτείς ξανά. Όχι μόνο κάποιον άλλο, αλλά –κυρίως– τον ίδιο σου τον εαυτό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πετάξεις τα στραπατσαρισμέναμπαγκάζια (βλέπε δεύτερος σύζυγος), να τσεπώσεις τη διατροφή και να βρεις έναν αξιοπρεπή τρόπο (βλέπε μόνιμη σχέσημε προοπτική γάμου) που να σου επιτρέπει να αποφύγεις όσο το δυνατό τον εξοστρακισμό από τον κοινωνικό σουκύκλο, που δεν θα σε αποδεχόταν ποτέ πλήρως αν παρέμενες εσαεί διαζευγμένη. Η μόνη διαφορά είναι ότι, για πρώτηφορά, έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις σύζυγο με βάση και τα αισθητικά σου κριτήρια. Γκομενο-σύζυγο δηλαδή. Τον κατάλληλο άνθρωπο με τον οποίο θα κυλιστείς σε blue lagoon παραλίες στις Μαλδίβες και σε ρουστίκ αυστριακά σαλέ, την ίδια ώρα που ο πρώην σύζυγος σου κάνει βόλτες στο Golden Hall ψωνίζοντας την αγάπη των παιδιών του. Γιατί πλέον, στα 40 σου, έχεις κερδίσει το δικαίωμα να είσαι πρώτα ερωμένη και ύστερα μάνα. Και, γιατί όχι, σύζυγος ξανά. Τσάμπα πήγανε τόσα μερόνυχτα σε yoga centers, pilates studio, spa και κρεβάτια πλαστικών χειρούργων;
Προσοχή. Οποιαδήποτε σύμπτωση με την πραγματικότητα, είναι καθαρά συγκυριακή, όπως λένε και στα κινηματογραφικά credits.
ΠΗΓΗ: www.madamefigaro.gr